Audyt efektywności energetycznej
Audyt efektywności energetycznej został zdefiniowany w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 10 sierpnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu sporzadzania audytu efektywności energetycznej, wzoru karty audytu efektywności energetycznej oraz metod obliczania oszczędności energii (pełna treść rozporządzenia znajduje się w dziale Do pobrania). Rozporządzenie zostało uchwalone na podstawie Art. 28 Ustawy o efektywności energetycznej, więcej informacji na temat samej ustawy znajduje sie w artykule Ustawa o efektywności energetycznej.
Rozporządzenie w szczególności określa:
-
szczegółowy zakres i sposób sporządzania audytu efektywności energetycznej,
-
wzór karty audytu,
-
szczegółowy sposób i tryb weryfikacji audytu,
-
dane i metody, które mogą być wykorzystywane przy określaniu i weryfikacji uzyskanych oszczedności energii,
-
sposób sporządzania oceny efektywności energetycznej dostarczania ciepła.
Jakie elementy musi zawierać audyt efektywności energetycznej? Są to:
1. Ocena stanu technicznego oraz analiza zużycia energii przez obiekt (urządzenie, instalację), w tym:
-
inwentaryzacja techniczna obiektu,
-
wyniki oszacowań zużycia energii przez obiekt, z wykorzystaniem metod analitycznych, uwzględnieniem danych znamionowych oraz czynników wpływających na zużycie energii,
-
wyniki pomiarów wielkości fizycznych i parametrów pracy obiektu, z uwzględnieniem czynników wpływających na zużycie energii oraz charakterystyki sprzętu pomiarowego (jeśli jest to konieczne do prawidłowej oceny stanu technicznego oraz analizy zużycia energii przez obiekt),
-
ocena błędów pomiarowych i spójności wyników pomiarów,
-
uzgodnienie wyników pomiarów z oszacowaniami analitycznymi,
-
określenie czynników wpływających na zużycie energii przez obiekt (w szczególności usytuowanie budynku, jego zasiedlenie, warunki eksploatacyjne, wielkość produkcji),
-
określenie całkowitej bazowej wielkości zużycia energii przez obiekt wg stanu przed realizacją działania służącego poprawie efektywności energetycznej
-
wykaz obowiązujących przepisów, norm, dokumentów i danych źródłowych, z których korzystał autor audytu.
2. Ocena efektów uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w tym:
-
wskazanie realizowanego przedsięwziecia służącego poprawie efektywności energetycznej wraz ze szczegółowym opisem usprawnień,
-
określenie sposobu wykonania analizy danych, metod obliczeniowych i zastosowanych modeli matematycznych, opis użytych wzorów, wskaźników i współczynników, opis założeń i wskazanie źródła danych,
-
wyniki obliczeń, w tym średniorocznej wielkości oszczędności energii oraz łącznej redukcji kosztów eksploatacji obiektu, wraz z wnioskami wskazującymi na zasadność wyboru tego przedsięwzięcia,
-
wykaz wykorzystanych programów komputerowych.
3. W przypadku sporządzenia audytu przed zrealizowaniem przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, audyt musi dodatkowo zawierać opis możliwych rodzajów i wariantów realizacji przedsięwzięcia wraz z oceną jego opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii.
W rozporządzeniu określono dwie metody sporządzania audytu efektywności energetycznej. Metoda podstawową jest metoda bilansowa (pełna), która obejmuje wykonanie pełnego bilansu energetycznego obiektu (urządzenia, instalacji), którego dotyczy przedsięwzięcie. Audyt metodą pełną sporządza się z wykorzystaniem danych i metod określania ilości energii zaoszczędzonej, z zastosowaniem odpowiednio udokumentowanej metody obliczeń, zgodnie z wiedzą techniczną lub na podstawie dokonywanych pomiarów. W szczególnosci rozporządzenie rozróżnia następujące rodzaje przedsięwzięć, dla których określono odrębne metodologie obliczeń:
-
realizacja przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
-
modernizacja oświetlenia,
-
modernizacja procesu technologicznego lub produkcyjnego,
-
ograniczenie strat energii w transformatorach,
-
modernizacja lub wymiana napędów,
-
modernizacja sieci ciepłowniczej,
-
ograniczenie przepływów mocy biernej,
-
modernizacja urządzeń potrzeb własnych, odzysk energii w procesach przemysłowych lub ograniczenie strat sieciowych w ciągach liniowych.
Drugą dopuszczoną do stosowania metodą sporządzania audytu efektywności energetycznej jest metoda uproszczona. Jej zastosowanie jest dozwolone dla następujacych rodzajów przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej:
-
ocieplenie ściany zewnętrznej, dachu lub stropodachu,
-
ocieplenie stropu pod nieogrzewanym poddaszem lub nad piwnicą,
-
modernizacja lub wymiana stolarki okiennej,
-
modernizacja lub wymiana instalacji ciepłej wody uzytkowej,
-
modernizacja opraw oświetleniowych lub źródeł światła,
-
wymiana urządzeń przeznaczonych do użytku domowego (pralki, suszarki, zmywarki do naczyń, chłodziarki lub piekarnika),
-
wymiana urządzeń IT (sprzętu komputerowego i peryferyjnego),
-
wymiana napędów do urządzeń, w szczególności silników elektrycznych o mocy znamionowej do 100 kW,
-
racjonalne użytkowanie energii w mieszkalnych budynkach pasywnych.
Dla tych przedsięwzięć w rozporządzeniu zamieszczono szczegółowe wzory, umożliwiające obliczenie oszczędności energii.
Ostatecznym efektem audytu efektywności energetycznej jest określenie średniej rocznej oszczędności energii pierwotnej w wyniku realizacji przedsięwzięcia. Na podstawie tej wartości oraz deklarowanego przez odbiorcę energii czasu uzyskiwania oszczędności wypełnia się deklarację przetargową i przystępuje do przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Więcej informacji o tym, w jaki sposób uzyskane w ten sposób świadectwa efektywności energetycznej przekładają się wzrost opłacalności realizacji działań energooszczędnych, znajduje się w artykule Białe certyfikaty czyli świadectwa efektywności energetycznej.
--> Powrót do Czytelnii...
|
