Ustawa o efektywności energetycznej

Uwaga: poniższy artykuł dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia 30.09.2016, przez co częściowo uległ zdezaktualizowaniu. Różnice pomiędzy poprzednim a nowym stanem prawnym zostały omówione na stronie Białe certyfikaty w nowej Ustawie o efektywności energetycznej.

Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej weszła w życie 11 sierpnia 2011 r. Ustawa ta wdraża w prawodawstwie krajowym dyrektywę 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/76/EWG.

Ustawa określa:

krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energią,
zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej,
zasady uzyskania i umorzenia świadectwa efektywności energetycznej,
zasady sporządzania audytu efektywności energetycznej.

Przepisów ustawy nie stosuje się do urządzeń technicznych i instalacji używanych wyłącznie w celach wojskowych. Przepisów ustawy nie stosuje się również do instalacji objetych systemem handlu uprawnieniami do emisji w rozumieniu ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, z wyjątkiem urządzeń potrzeb własnych.

Krajowy cel w zakresie oszczędnego gospodarowania energię ustalono w ilości 9 % średniego krajowego zużycia energii finalnej w ciągu roku, przy czym uśrednienie obejmuje lata 2001 - 2005. Cel ma zostać osiągnięty do roku 2016.

W celu raportowania osiąganych postępów, Minister Gospodarki zobowiązany jest do przedstawiania Komisji Europejskiej co trzy lata Krajowego Planu Działań dotyczącego efektywności energetycznej.

Jednostki sektora publicznego zobowiązane są do stosowania co najmniej dwóch środków poprawy efektywności energetycznej, którymi są:

umowa, której przedmiotem jest realizacja i finansowanie przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej,
nabycie nowego urządzenia, instalacji lub pojazdu, charakteryzujących się niskim zużyciem energii oraz niskimi kosztami eksploatacji,
wymiana eksploatowanego urządzenia, instalacji lub pojazdu na urządzenie o charakterze j.w. lub ich modernizacja,
nabycie lub wynajęcie efektywnych energetycznie budynków lub ich części albo przebudowa lub remont użytkowanych budynków, w tym realizacja przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
sporządzenie audytu energetycznego dla budynków o p.u. > 500 m2, których j.s.p. jest właścicielem lub zarządcą.

Przedsiębiorstwa energetyczne (oraz inne określone podmioty uczestniczące w rynku energii) zobowiązane są do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectwa efektywności energetycznej w ilości nie wyższej niż 3 % iloczynu wartości obrotu energią oraz jednostkowej opłaty zastępczej. W przeciwnym razie zobowiązane sa one do uiszczenia opłaty zastępczej, równej iloczynowi jednostkowej opłaty zastępczej (ustalonej w przedziale 900 - 2.700 zł/ t.o.e.) oraz ilości energii pierwotnej nie pokrytej umorzonymi świadectwami pochodzenia.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki min. raz w roku dokonuje wyboru przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej w formie przetargu. Przetarg przeprowadza się oddzielnie dla następujących kategorii przedsięwzięć:

zwiększenie oszczędności energii przez odbiorców końcowych (min. 80 % całkowitej puli świadectw),
zwiekszenie oszczędnosci energii przez urządzenia potrzeb własnych,
zmniejszenie strat energii elektrycznej, ciepła lub gazu ziemnego, w przesyle lub dystrybucji.

Do przetargu można zgłaszać przedsięwzięcia, w wyniku których uzyskuje się oszczędność energii wynoszącą średniorocznie min. 10 t.o.e., tj. 418,7 GJ lub 116,3 MWh.

Jako służące poprawie efektywności energetycznej wskazano w ustawie następujące przedsięwzięcia:

izolacja instalacji przemysłowych,
przebudowa lub remont budynków,
modernizacja urządzeń przeznaczonych do użytku domowego, oświetlenia, urządzeń potrzeb własnych, urządzeń i instalacji wykorzystywanych w procesach przemysłowych, lokalnych sieci ciepłowniczych i lokalnych źródeł ciepła,
odzysk energii w procesach przemysłowych,
ograniczenie przepływów mocy biernej, strat sieciowych w ciągach liniowych, strat w transformatorach,
stosowanie do ogrzewania lub chłodzenia obiektów energii wytwarzanej we własnych lub przyłączonych do sieci odnawialnych źródłach energii, ciepła użytkowego w kogeneracji lub ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych.

W ustawie wprowadzono pojęcie efektu energetycznego. Jest to stosunek ilości energii zaoszczędzonej średnio w ciągu roku (w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej) do wartości świadectwa efektywności energetycznej. Przetarg wygrywają te podmioty, które zadeklarowały wartość efektu energetycznego nie mniejszą niż iloczyn wspólczynnika akceptacji ofert oraz średnia ważona wartość efektu energetycznego dla wszystkich przedsięwzięć zgloszonych do przetargu. Dla pierwszego przetargu wspólczynnik akceptacji ofert wynosi 0,5.

W ustawie znajdują się również zapisy dotyczące audytu efektywności energetycznej oraz audytora efektywności energetycznej. Audyt efektywności energetycznej powinien zawierać:

dane podmiotu, u którego zostanie zrealizowane przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej,
kartę audytu efektywności energetycznej,
oznaczenie miejsca lokalizacji przedsięwzięcia,
ocenę stanu technicznego oraz analizę zużycia energii obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji,
opis możliwych rodzajów i wariantów realizacji przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej wraz z oceną opłacalności ekonomicznej tych przedsięwzięć i możliwej do uzyskania oszczędności energii,
ocenę efektów uzyskanych w wyniku realizacji przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej, w tym w szczególności określenie osiągniętej oszczędności energii.

W pierwotnej wersji ustawy wprowadzono również zapisy dotyczące audytora efektywności energetycznej, czyli osoby uprawnionej do sporządzenia audytu efektywnosci energetycznej. Jednak zgodnie z obowiązującą polityką rządu, mającą na celu zmniejszenie ilości zawodów regulowanych, zapisy te zostały usunięte z treści ustawy i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa brak jest konieczności uzyskania uprawnień do sporządzania audytów efektywności energetycznej (analogicznie jak w przypadku audytów energetycznych). Tym samym straciło moc Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 września 2011 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej audytora efektywności energetycznej.

Ustawie towarzyszą następujące rozporządzenia wykonawcze:

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 10 sierpnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i sposobu sporządzania audytu efektywności energetycznej, wzoru karty audytu efektywności energetycznej oraz metod obliczania oszczędności energii, więcej na ten temat w artykule Audyt efektywności energetycznej,
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 4 września 2012 r. w sprawie sposobu obliczania ilości energii pierwotnej odpowiadającej wartości świadectwa efektywności energetycznej oraz wysokości jednostkowej opłaty zastępczej, więcej na ten temat w artykule Białe certyfikaty czyli świadectwa efektywności energetycznej,
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 23 października 2012 r. w sprawie przetargu na wybór przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej.

Wszystkie akty prawne związane z efektywnością energetyczną znajdują się w dziale Do pobrania.

--> Powrót do Czytelnii...

Szukaj w serwisie: