Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku
Obowiązek sporządzania świadectwa energetycznego.
Implementacja przepisów dyrektywy Unii Europejskiej w sprawie efektywności energetycznej budynków została dokonana przez wprowadzenie odpowiednich przepisów do Ustawy Prawo budowlane. Ustawa określa sytuacje, w których dla budynku powinna być ustalona, w formie świadectwa charakterystyki energetycznej, jego charakterystyka energetyczna, określająca wielkość energii wyrażoną w kWh/m2*rok niezbędnej do zaspokojenia różnych potrzeb związanych z użytkowaniem budynku. Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku jest ważne 10 lat.
Obowiązek sporządzenia świadectwa energetycznego dotyczy:
-
budynku nowego oddawanego do użytkowania,
-
budynku istniejącego (lub jego części) podlegającego sprzedaży lub wynajmowi.
Na chwilę obecną tylko w przypadku nowych budynków oddawanych do użytkowania świadectwo energetyczne jest rzeczywiście niezbędne. Na rynku wtórnym nadal niewielu sprzedawców kusi się na sporządzenie świadectwa energetycznego, ponieważ nie jest ono egzekwowane przez notariuszy, jak również wielu nabywców go nie wymaga, głównie w wyniku braku wiedzy. Sytuacja na rynku najmu budynków i lokali jest jeszcze gorsza w tym zakresie.
W przypadku budynku z lokalami mieszkalnymi lub częściami budynku stanowiącymi samodzielną całość techniczno-użytkową sporządza się świadectwo charakterystyki energetycznej dla lokalu mieszkalnego lub jego części. Ten typ świadectwa energetycznego sporządza się przed wydaniem lokalu mieszkalnego lub części budynku osobie trzeciej. Należy przez to rozumieć, że świadectwo energetyczne dla mieszkania lub części budynku trzeba sporządzić przed przekazaniem go użytkownikowi w nowym budynku, a także przy sprzedaży, najmie oraz przy ustaleniu odrębnej własności w budynku spółdzielczym.
Dla nowych budynków oddawanych do użytkowania świadectwo energetyczne jest dokumentem wymaganym do uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Sporządzenie świadectwa powinien zapewnić właściciel budynku. Świadectwo powinno być udostępnione nabywcy lub najemcy budynku lub lokalu.
Szczególne wymaganie ustawa określa w przypadku opracowania świadectwa energetycznego budynku o powierzchni użytkowej przekraczającej 1000 m2, który jest zajmowany przez organy administracji publicznej lub w którym świadczone są usługi dla znacznej liczby osób, jak np. dworce, lotniska, muzea czy też domy handlowe. W tych budynkach świadectwo charakterystyki energetycznej powinno być umieszczone w widocznym miejscu. Ma to być element edukacji społecznej i promocji energooszczędności.
Budynki, których nie dotyczy obowiązek sporządzania świadectwa energetycznego.
Ustawa określa, że obowiązek sporządzania świadectw energetycznych nie dotyczy budynków:
-
podlegających ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków,
-
używanych jako miejsca kultu i do działalności religijnej,
-
przeznaczonych do użytkowania w czasie nie dłuższym niż 2 lata,
-
niemieszkalnych służących gospodarce rolnej,
-
przemysłowych i gospodarczych o zapotrzebowaniu na energię nie większym niż 50 kWh/m2*rok,
-
mieszkalnych przeznaczonych do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku,
-
wolnostojących o powierzchni użytkowej poniżej 50 m2.
Kto może sporządzać świadectwa energetyczne?
Ustawa posługuje się określeniem osoby sporządzającej świadectwo energetyczne. Nie jest to audytor energetyczny ani audytor efektywności energetycznej. Zgodnie z Ustawą świadectwo może sporządzać osoba, która:
-
Posiada pełną zdolność do czynności prawnych.
-
Ukończyła co najmniej studia magisterskie, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym, lub inżynierskie w kierunku: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnym.
-
Nie byta karana za przestępstwa przeciwko mieniu, dokumentom, za przestępstwa gospodarcze, za fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych lub za przestępstwa skarbowe.
-
Posiada uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej albo odbyła szkolenie i złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin przed ministrem właściwym do spraw budownictwa.
Za równorzędne z odbyciem kursu i zdaniem egzaminu uznaje się ukończenie rocznych studiów podyplomowych w zakresie audytu energetycznego na potrzeby termomodernizacji oraz oceny energetycznej, organizowanych na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewne. Program tych studiów podyplomowych powinien być zaopiniowany przez ministra właściwego do spraw budownictwa i zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
We wszystkich przypadkach obowiązuje wymóg ukończenia studiów magisterskich lub inżynierskich na kierunkach związanych z budownictwem. Doświadczenie wynikające z działalności jako audytora energetycznego nie jest uwzględniane.
Świadectwo energetyczne nie może być wykonywane przez właściciela budynku lub lokalu oraz przez osobę, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.
Osoba wykonująca świadectwo energetyczne jest zobowiązana do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku ze sporządzeniem świadectwa energetycznego.
Egzamin państwowy uprawniający do wykonywania świadectwa energetycznego.
Minister Infrastruktury określił w styczniu 2008 r. w trybie rozporządzenia sposób przeprowadzenia i zakres programowy szkolenia i egzaminu oraz maksymalną wysokość opłat za szkolenie i egzamin. Informacje o aktualnym koszcie egzaminu oraz wykaz dokumentów niezbędnych do przystąpienia do egzaminu znajdują się na stronie internetowej Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.
Ustawa nakłada na ministra właściwego do spraw budownictwa obowiązek prowadzenia rejestru (w formie elektronicznej) osób, które złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin. Ponieważ ukończenie studium podyplomowego jest równorzędne ze zdaniem egzaminu, zapewne absolwenci studiów podyplomowych będą także objęci rejestrem. Ustawa nie określa, czy i kiedy dane umieszczone w rejestrze mogą być wykreślone.
Jaka jest odpowiedzialność za wykonane świadectwo energetyczne?
W Prawie budowlanym istnieje rozdział 9, w którym są zawarte przepisy karne, które mają zastosowanie w przypadku przekroczenia przepisów lub niewykonania obowiązków. Przepisy wprowadzające obowiązek wykonywania świadectwa energetycznego stanowią część art. 5, w związku z czym jego nieprzestrzeganie (niewykonanie świadectwa energetycznego) podlega karze grzywny zgodnie z art. 93 pkt 1.
Ustawa nie przewiduje form kontroli prawidłowości wydanego świadectwa energetycznego. Jako zabezpieczenie przed nierzetelnym sporządzaniem świadectwa energetycznego w ustawie stwierdza się, że świadectwo charakterystyki energetycznej zawierające nieprawdziwe informacje o wielkości energii jest wadą fizyczną rzeczy w rozumieniu ustawy Kodeks Cywilny o rękojmi za wady. Ten przepis powoduje, że w przypadku stwierdzenia, że świadectwo energetyczne przedstawione nabywcy lub najemcy zawiera nieprawdziwe informacje o wielkości zużycia energii, właściciel sprzedający lub wynajmujący budynek lub lokal może być zmuszony do zwrotu części pobranej zapłaty lub do obniżenia wysokości czynszu ustalonej w umowie. Dalszą konsekwencją może być dochodzenie od autora nieprawidłowo opracowanego świadectwa pokrycia strat poniesionych przez właściciela.
AKTY PRAWNE związane z zagadnieniem znajdują się na stronie Do pobrania.
--> Powrót do Czytelnii...
|